پيام

چقدر سخت است درد گريه هاي مادري که ساليان سال است منتظر لحطه اي هستند تا فرزندشان را پس از ساليان دراز در آغوش بگيرند...چقدر سخت است هنگامي که برادر يا خواهر شهيدي را مي بيني که يک نفس صداي شهيدش را صدا مي زند...چقدر سخت است ديدن صحنه هايي را که مي بيني ولي نمي تواني در کلمات وصف کني...آه از اين همه سختي آه از اين همه درد...

دوست عزيز اين عکسي که انداختين منو به خاطراتم برگردوند. اون ساختمونايي که رنگ قهوه اي داره و اون سفيدايي که حاشيه قهوه اي دور پنجره هاش داره رو پدر من پيمانکارش بوده. اينجا شهرک پرديسانه واون ساختمان طلايي رنگاي سمت راست فکر ميک نم متعلق به کارکنان ارتشه. درسته؟

@دختر و پسراي ايروني خودم هم نميدونم عزيز جان..

فقط ميدونم که اينجا همون جاييه که رفتم